سوگواری
مشغول خوردن غذا بودیم که صدای شیون‌هایشان آمد! شام، نودل با سبزیجات پخته، یا بهتر بگویم نیمه پخته داشتیم. در سفر، تلاش می‌کنیم که آتش روشن نکنیم، پس باید الکل چراغمان را مدیریت می‌کردیم که به...
ادامه مطلب 1 لایک
بدون دیدگاه
وبلاگ
چشم و گوش رو بده به سفر
من دو نوع محل کار دارم. یکی جایی مثل این عکس و یکی هم پشت میز با یک عالمه نرم‌افزار و فایل و متن. تو محل کار نوع اول، سرما و تشنگی و بی‌خوابی و کلی اتفاق پیش‌بینی نشده‌ی دیگه می‌تونه کار رو...
ادامه مطلب
پرستشگاه
خیلی دیر شده، خیلی، قطعا امشب بهش نمی‌رسم. راننده‌ی جرثقیل یک ریز داره با من حرف می‌زنه و منم سرم رو به نشونه‌ی اینکه دارم گوش می‌دم تکون می‌دم. ولی حواسم جای دیگه‌‌ست و مدام با خودم می‌گم خ...
ادامه مطلب
بیرون از هر روز
زیر پای ما زمین و بالای سر ما آسمان است. نیمی از عمر ما در روز و نیمی از آن در شب سپری می‌شود. آدمیزاد کاملا غریزی و در رود تکامل، همیشه در آن نیمه‌ی دوم، احساس خطر بیشتری می‌کرده است. هزار...
ادامه مطلب
ستاره‌ی به زمین افتاده
فانوس به دست رفت سمت مزرعه، نیمه شب بود و نوبت زمین او. یک قنات بود و یک عالمه درخت زرشك. آب جاری شد و صدایش كل مزرعه را برداشت. عطر شکوفه‌های زرشک، قایقی شدند و با آب قنات تمام شب را پیمود...
ادامه مطلب
دیروز در قاب امروز، به رسم فردا
با سقف و دیوارهایش، آسمان را قاب گرفته بود. خانه از دیروز آمده است. تصویری که در این لحظه، خانه برای ما قاب گرفته متعلق به گذشته است. این ستاره‌ها خیلی خیلی از ما دور هستند و نور گذشته‌ی آن...
ادامه مطلب
زندگی رو ببین
یه طرف خرپشته ماه غروب می‌کرد و طرف دیگه آفتاب طلوع. خیلی دور نیست، همین دو روز پیش، صبحی که ماه کامل شد. ساعت ۵ صبح، اول رو به غرب ایستادم و بعد شرق. غروب ماه، صدای گنجشک می‌داد و تسمه‌ی کو...
ادامه مطلب
جایی بهتر
روستا اهالی ندارد، به جز یک نفر. همه رفتند... رفتند به دنبال جایی بهتر. آن یک نفر هم، از اهالی همان جای بهتر بود. چند سال پیش آنجا را به امید اینجا ترک کرد. با دقت روی بام‌های پوسیده‌ی خانه...
ادامه مطلب
چهره‌ی شب
سمانه ظرفِ برنج و کتلت را در سفره یزدی بقچه پیچ کرد و داد به من. حبیب هم چند بلال و سیب‌زمینی گذاشت درون کیسه، داد به محمد و گفت: آنجا سیب‌زمینی کبابی می‌چسبد، بروید که آقای زرینی در میدان من...
ادامه مطلب